Milanowski Liść Dębu

Ksiądz prałat Zbigniew Szysz udzielając Andrzejowi Pettynowi przed laty wywiadu powiedział, że powołanie do kapłaństwa zrodziło się u niego dość wcześnie: „Księdzem chciałem być już w dzieciństwie. Bawiąc się z dziećmi kilka razy byłem księdzem, odprawiałem mszę i głosiłem kazanie.” Nic dziwnego, że po maturze Zb. Szysz trafił do seminarium duchownego w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął 3 sierpnia 1958 r. mając 23 lata. Dalsza droga absolwenta seminarium podobna była do większości karier duchownych. Najpierw wikariaty, w tym przypadku: Kutno, Łowicz, Piaseczno, Warszawa, rektorat w Świdrze, potem proboszczowanie w Wrociszewie i w Nowym Mieście n/Pilicą, skąd przybył do Milanówka. W roku 2006 ks. Zbigniew Szysz przeszedł na emeryturę, jednakże pozostał w parafii św. Jadwigi, w której był proboszczem przez 16 lat, jako rezydent.

Od 14 grudnia 1992 r Pełnił rolę wicedziekana w Dekanacie Grodziskim, a od 1.07.1996 r. do 20.06.2006 r. rolę dziekana.  W tym czasie m.in. sprowadzono relikwie św. Faustyny (13.04.1996), św. Jadwigi (28.11.1998) i dokonano Aktu Intronizacji Chrystusa Króla Wszechświata w Mieście Milanówku (22.11.1998 r.); wcześniej, bo 25 i 26 maja 1998 r. nastąpiła peregrynacja Obrazu Jezusa Miłosiernego.

W okresie pracy księdza Zbigniewa Szysza w Milanówku zorganizowano uroczystości 70-lecia i 75-lecia parafii św. Jadwigi z bogatym programem religijnym, kulturalnym i sportowym przy udziale Prymasa Polski Józefa Kardynała Glempa, Arcybiskupa Józefa Kowalczyka - nuncjusza apostolskiego w Polsce, biskupów Stanisława Kędziory i Tadeusza Pikusa. Uroczystościom towarzyszyły wysokiej rangi koncerty (m.in. filharmoników warszawskich), liczne wystawy (w tym, sztuki sakralnej prof. Gustawa Zemły w Galerii Ars Longa i wystawa poświęcona kapliczkom przydrożnym i ogrodowym w mieście), olimpiada wiedzy o życiu religijnym w Milanówku (dla młodzieży). Z tej okazji w mediach centralnych i lokalnych ukazało się wiele artykułów o milanowskiej parafii, nie zabrakło też relacji telewizyjnych. Biskupi uczestniczący w tych uroczystościach w wywiadach dla Radia Bogoria podkreślali, iż dobrze się stało, że parafia milanowska nie zamyka się w murach świątyni, ale szerokim frontem wychodzi ze sprawami wiary do lokalnej społeczności, zwłaszcza do młodzieży. Służyły temu zainicjowane przez ks. Zbigniewa Szysza festyny parafialne ożywiające życie w parafii. W pamięci wiernych pozostaną obchody Roku Jubileuszowego z pięknymi koncertami pieśni i poezji religijnej. Podobnie nie sposób zapomnieć sprawnie zorganizowanego w 2000 r. spotkania połączonego z przyjęciem w Milanówku blisko 200 uczestników Europejskiego Spotkania Młodych ze wspólnoty Taizé.

Gdy chodzi o dział materialny w minionych latach dokonano tu bardzo wiele. Najważniejsze z nich: kilkakrotna rozbudowa cmentarza grzebalnego związana z wykupieniem dodatkowych terenów (odnotujmy godne uznania wsparcie ze strony władz samorządowych), 22.04.1992 zakupiono działkę o powierzchni 600 m/2 przylegającą do placu kościelnego od strony plebanii przy ul. Kościuszki z myślą o postawieniu w przyszłości domu parafialnego i garaży, otynkowanie kościoła i plebanii oraz jej ocieplenie, przebudowa wielu pomieszczeń na plebanii - przez co stała się bardziej funkcjonalna (zagospodarowano strych i piwnice, urządzono w części piwnicznej wspaniałe pomieszczenie na spotkania młodzieży), przeprowadzenie kanalizacji, wybrukowanie placu kościelnego, wstawienie w kościele witraży o różnej tematyce, umieszczenie w kościele tablicy upamiętniającej 25-lecie Pontyfikatu Jana Pawła II i 75-lecia parafii, renowacja ołtarza w kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej, który kiedyś był ołtarzem głównym  kościoła św. Jadwigi, odnowienie obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, który otrzymał przepiękną sukienkę z pozłacanymi koronami, figura patronki parafii św. Jadwigi otrzymała marmurowy postument z miejscem na relikwie Świętej. Do dorobku ks. Zbigniewa Szysza zaliczyć należy modernizację pomieszczeń biblioteki parafialnej, której Prymas J. Glemp – doceniając jej rolę w krzewieniu kultury chrześcijańskiej – nadał w 1998 r. imię założyciela Biskupa Jerzego Modzelewskiego.

Jako dziekan ks. Zb. Szysz towarzyszył księdzu biskupowi przy wizytacjach kanonicznych wszystkich parafii, raz do roku sam wizytował parafie swojego dekanatu dzieląc się z proboszczami uwagami i radami, troszczył się o wiele spraw w podległych mu parafiach, dbał o zapewnienie pomocy duchowej i materialnej chorym kapłanom, o zastępstwa na mszach św. w czasie ich chorób. Z urzędu – jako dziekan - uczestniczył w synodzie diecezjalnym, który ostatnio miał miejsce od 19 marca 1988 do 19 marca 2003 r., w spotkaniach z ks. Prymasem i licznych konferencjach problemowych dziekanów i proboszczów diecezji. Godne podkreślenia jest też i to, że przy tym nawale obowiązków zawsze znajdował czas, aby wziąć udział w uroczystościach patriotycznych i szkolnych oraz w niektórych posiedzeniach Rady Miasta Milanówka, imprezach kulturalnych w Miejskim Ośrodku Kultury i spotkaniach Zw. Emerytów. Nic dziwnego, że po przejściu na emeryturę na prośbę Zarządu tej organizacji przyjął obowiązki kapelana Związku Emerytów.

Ks. prałat Zb. Szysz w wywiadzie radiowym przed kilkoma laty powiedział: „Dumny jestem z tego, że od wielu lat jestem mieszkańcem Milanówka, tego uroczego miasteczka, tego "Małego Londynu", czy "Stolicy Polski" w ostatniej fazie drugiej wojny światowej - jak to powiedział Ks. Biskup Zbigniew Kraszewski, głosząc kazanie z okazji nadania imienia gen. Fieldorfa Integracyjnej Szkole Podstawowej. Pragnę dla niego wszechstronnego rozwoju. Jako społeczność parafialna możemy do tego rozwoju przyczynić się. Władzom Milanówka życzę, by spełniały jak najwięcej oczekiwań mieszkańców, w tym wiele obietnic przedwyborczych, a wówczas Milanówek będzie miastem pięknym, zasobnym, bezpiecznym.”

Źródło: Andrzej Pettyn
”50-lecie kapłaństwa
Ks. prałata Zbigniewa Szysza”
www.tmm.net.pl

W szkole nr 3, w honorowych gablotach, błyszczą puchary, medale, dyplomy. Są to głównie trofea związane z sukcesami w łyżwiarstwie szybkim. Trofea związane z karierą sportowca i społecznika.

Karierą – można powiedzieć klasyczną, bo od uprawiania sportu łyżwiarskiego w Zniczu Pruszków do pracy nauczycielskiej i trenerskiej, zorganizowania w 1996 r. Uczniowskiego Klubu Sportowego „3” Milanówek.

Ale to nie jest kariera klasyczna. Trwa już 23 lata, a wszystko co z nią związane nie jest już klasyką – jest fenomenem. Bo w ciągu tych lat wychowankowie Pana Krzysztofa Filipiaka – milanowscy łyżwiarze szybcy – zdobywali medale i bili rekordy kraju na zawodach ogólnopolskich, Mistrzostwach Polski, Europy i Świata, a także na Mistrzostwach Europy Dzieci. Luiza Złotkowska, Sławomir Chmura (Punkty w PŚ), Rafał Grabkowski, Stefan Warachowski, Radosław Grzywacz, Arkadiusz Ciborowski, Robert Rasztawicki, Hubert Donat, Artur Niedziński, Arkadiusz Perzyński, Kamil Majewski, Monika i Marta Skonieczne. 74 medale zdobył Mlanówek! – To mówi za siebie.

Był również założycielem Klubu Sportowego „Milan”. Walczył o boisko i tor wrotkarski przy ul. Wójtowskiej, halę sportową przy ul. Żabie Oczko. Od wielu lat walczy o tor lodowy w Milanówku.

W 2006 roku został uhonorowany statuetką Milanowskiego Liścia Dębu za krzewienie kultury fizycznej i sportu oraz promocję Milanówka.

Istnieją róże formy indywidualnej aktywności tzw prywatnej inicjatywy. Opowiem o najbardziej subtelnej z nich. O prowadzeniu Galerii Sztuki, Bardzo konkretnej Galerii, która działa w Milanówku od 15 lat, jest dzieckiem Grażyny i Roberta Śniadewiczów. Nazwa Galerii: ARS LONGA.

Robert był cenionym konserwatorem sztuki. Był pasjonatem. W rodzinie Śniadewiczów związki ze sztuką zawsze były bardzo silne. Przełomowym momentem w działalności Galerii było zorganizowanie w 1995 r wielkiej wystawy: „50 lat później w Milanówku”, która spotkała się z aplauzem mediów centralnych i spowodowała, że każdą następną wystawę odwiedzają stali miłośnicy sztuki z Warszawy i innych miast. Tamtą wystawę zwiedziło 3000 osób!. To była zachęta dla innych twórców. Wystawiali się indywidualnie prof. Adam Myjak, prof. Józef Szajna, prof. Marek Jaromski – elita twórców sztuki współczesnej.

Do najciekawszych wystaw w Galerii Ars Longa – jakże bliskich naszemu miastu – trzeba zaliczyć ekspozycję: „Sztuka na jedwabiu”  w 2004 roku z okazji 80-lecia jedwabiu w Milanówku. Tę wystawę ASP włączyła w obchody 100-lecia swej Uczelni. W związku z aktywnością ARS LONGA, 20 studentów z Milanówka studiuje w Akademii Sztuk Pięknych.

Działalność Galerii to także filmy o sztuce, koncerty, promocje książek, prezentacje sztuk teatralnych. Dumą i honorem dla miasta było wręczenie w 2006 roku statuetki Milanowskiego Liścia Dębu dla Galerii Ars LONGA Grażyny i Roberta Śniadewiczów za upowszechnianie kultury i sztuki oraz promocję miasta.

Jeśli udaje się nawiązać bliskie, prawdziwie serdeczne kontakty pomiędzy społecznościami, które dzieli kilka granic państwowych, ale reszta już tylko łączy, to musi to przynieść sukces! Milanówek może pochwalić się wspaniałymi kontaktami z włoską miejscowością Fumone. Młodzież z Milanówka wypoczywała w Fumone i zwiedzała Rzym, Włosi zachwycali się Milanówkiem. Nawiązujemy kontakty biznesowe i samorządowe. To już jest kilka wypraw w obie strony. I wzajemne przekonanie, że to dopiero początek.

Ona – Polka – kontaktowa, komunikatywna, konsekwentna. Dobry duch porozumień wspólnot lokalnych Fumone i Milanówka. Stale w podróży. Wspólnie z mężem. Z ziemi włoskiej do polskiej i powrót.

On – Włoch. Pasjonuje się Polską. Organizuje wymianę kulturalną, uroczystości pod Monte Cassino oraz czasami spaghetti party, naukę języków. Pierwszych Polaków poznał w czasie wojny. To byli żołnierze armii Andersa. Co najmniej polubił Milanówek. Od Polaków już nie ucieknie i nie ma takiego zamiaru. To jest forma pojmowania idei wspólnej Europy.

Państwo Elżbieta Bauer i Giuseppe Bellini w 2006 roku zostali uhonorowani statuetką Milanowskiego Liścia Dębu za rozwijanie współpracy Fumone – Milanówek.

Pan Dariusz Biernacki (ur. 27.06.1967 r.) , mgr historyk sztuki, artysta śpiewak (plus podyplomowe studia w zakresie logopedii, psychologii i teatroznawstwa – wydział wokalno-aktorski), jest dyrektorem artystycznym i wykładowcą w Wyższej Prywatnej Szkole Muzycznej w W-wie.

Od chwili swojego zamieszkania w naszym mieście bardzo energicznie włączył się w działalność na polu upowszechnienia kultury zarówno poprzez udział w imprezach Miejskiego Ośrodka Kultury, jak i Towarzystwa Miłośników Milanówka, którego jest członkiem.

Pan Dariusz Biernacki wielokrotnie dawał koncerty w Miejskim Ośrodku Kultury, występował na „Twórczym Milanówku”, koncertował wielokrotnie w murach świątyni pw. św. Jadwigi Śląskiej (m.in. kilkakrotnie w Dniu Papieskim i Narodowym Święcie Niepodległości), jest dyrektorem artystycznym Festiwalu Sztuki im. Stanisława Gruszczyńskiego i wielokrotnie prowadził najważniejsze punty programu tej imprezy; był inicjatorem trwałego upamiętnienia działalności artystycznej tego wspaniałego śpiewaka i jego związków z Milanówkiem (wniósł istotny wkład w zbiórkę środków na ufundowanie tablicy pamiątkowej poświęconej śpiewakowi). Ponadto Dariusz Biernacki opiekuje się grobem Stanisława Gruszczyńskiego na Cmentarzu Powązkowskim.

Szczególnie godny podkreślenia jest fakt wielkiego wkładu społecznego pan Biernackiego w organizację i prowadzenie imprez Towarzystwa Miłośników Milanówka w charakterze jurora konkursów, lektora i wykonawcy koncertów (m.in. z okazji jubileuszu 10-lecia TMM). Ponadto artysta prowadzi społecznie działający przy TMM zespół wokalny Capella Milanoviensis, specjalizujący się w muzyce religijnej. Artysta znajduje czas, aby prowadzić warsztaty z młodzieżą uczestniczącą w pracy Teatru Amatorskiego przy MOK i  różnego rodzaju prezentacje i programy poświęcone ludziom szczególnie zasłużonym dla Milanówka, jak Feliks Dzierżanowski czy Michał Lasocki. Artysta koncertował również na imprezach poświęconych promocji książek autorów z Milanówka (poezja Anny Biczyk) i wernisażach malarzy z Milanówka (Włodzimierz Starościak). Na uwagę zasługuje jego udział w charakterze reżysera lub wykonawcy na różnych uroczystościach miejskich, jak 60-lecie Zw. Emerytów i Rencistów, w przygotowaniu przedstawienia „Jasełek” dla Zgromadzenia Sióstr Urszulanek, z których dochód przeznaczono na budowę nowego przedszkola.

Warto podkreślić, że pan Dariusz Biernacki odnosi liczące się sukcesy artystyczne w Polsce i w wielu krajach świata, gdzie przyczynia się do popularyzacji polskiej muzyki. M.in. od 11 lat uświetnia swoimi występami obchody Narodowego Święta Niepodległości w ośrodkach polskich w Londynie i innych miastach Wielkiej Brytanii. Od 7 lat co miesiąc śpiewa na elitarnych koncertach w Zurychu, organizowanych przez firmę HONDA. Wielokrotnie występował w obu Amerykach, Azji, Afryce i wielu krajach europejskich m.in. od 8 lat stale koncertuje w południowej Francji – w Marsylii i Nicei. Jego sztuka jest wysoko ceniona, o  czym m.in. świadczy fakt, iż jako jedyny polski śpiewak został zaproszony do udziału w uroczystym koncercie w Sztokholmie z okazji przyznania literackiej Nagrody Nobla Wiesławie Szymborskiej.

W 2007 roku został uhonorowany statuetką Milanowskiego Liścia Dębu za szczególnie aktywną działalność na rzecz upowszechniania  Kultury i Sztuki w Milanówku.

Zmarł 10 stycznia 2020 r.

Pani Aleksandra Boniecka urodziła się w 1950 r. w Toruniu w rodzinie z tradycjami muzycznymi (matka pianistka, nieżyjący ojciec wiolonczelista). Po przeprowadzce do Warszawy uczęszczała. do PPSM im. Emila Młynarskiego. Maturę uzyskała w Liceum Sióstr Niepokalanek w Szymanowie. Studiowała w PSM im. Fryderyka Chopina w Warszawie, kończąc z wyróżnieniem wydziały: wokalny i instrumentalny na flecie. Od początku kariery artystycznej związana jest z Filharmonią Narodową.

Od 1989 roku jest mieszkanką Milanówka i zamieszkuje w domu odziedziczonym po swojej babce. Milanówek dla Niej i Jej rodziny: męża Tadeusza – waltornisty i dzieci Michała – fotografika, Feliksa – waltornisty i Natalii – studentki iberystyki, stał się ich małą ojczyzną. Dowodem na to jest aktywne uczestnictwo Aleksandry Bonieckiej w życiu artystycznym Milanówka. Niezapomniane są Jej występy zarówno w MOK, jak również w galerii Ars Longa. Do udziału w koncertach czy wieczorach patriotycznych organizowanych w Dniu Niepodległości 2 listopada zapraszała zaprzyjaznioną młodzież. Aleksandra Boniecka wyszła z inicjatywą zorganizowania w 1998 r koncertu kolęd w kościele na Grudowie pt. "Kolędy z całego świata". Inaugurowała swoim koncertem drugi rok obchodów 100-lecia Milanówka. Koncert ten był poświęcony pamięci Jana Szczepkowskiego w 120 rocznicę urodzin tego wielkiego rzeźbiarza i milanowianina.

Aleksandra Boniecka jest członkiem chóru przy parafii Matki Boskiej Bolesnej na Grudowie i solistów z Filharmonii Narodowej, któremu służy profesjonalną wiedzą i pomocą.Aleksandra Boniecka aktywnie uczestniczy w Twórczym Milanówku, służy pomocą artystom amatorom, emanujuąc radością życia i pogodą ducha.

W 2007 roku została uhonorowana statuetką Milanowskiego Liścia Dębu za szczególnie aktywną działalność na rzecz upowszechniania  Kultury i Sztuki w Milanówku.

Była bardzo dobrą nauczycielką lubianą przez grono nauczycielskie i uczniów. Uczyła matematyki, fizyki i chemii w SP nr 1. Młodzież lubiła jej zajęcia, mimo że była wymagająca i egzekwująca wiedzę. Miłośniczka wycieczek krajobrazowych, założyła w SP nr 1 Koło Krajoznawcze.

W latach sześćdziesiątych pracowała w SP nr 2, w latach 70.  w ZSZ przy ul. Wójtowskiej. W latach 1976-86 działała w milanowskim PTTK. Była autorką jednodniowych wycieczek autokarowych dla młodzieży, np. do Żelazowej Woli. Organizowała spotkania tzw. wieczorki prelekcyjne informacyjno-turystyczne. W 1979 r. wydała jedną z pierwszych publikacji o Milanówku. Broszura zawierała charakterystykę fizyczno-geograficzną, przyrodniczą, architektoniczną oraz charakterystykę pierwszych mieszkańców Letniska Milanówek. Autorka poświęca wiele miejsca okresowi okupacji. Opisuje rozwój oświaty od czasów okupacji aż po koniec lat 70. W opracowaniu znalazło się miejsce na temat – organizacji społecznych PTTK, TKKF, LOP oraz na temat Zakładów Przemysłowych Jedwabiu Naturalnego „Milanówek” na czele.

Była w grupie członków założycieli Towarzystwa Przyjaciół Milanówka, które zawiązało się w latach 80. ubiegłego stulecia.

Członek Zarządu Oddziału PTTK w Milanówku – posiada uprawnienia przewodnika krajoznawczo-turystycznego PTTK z licencją krajową. Wykonywała funkcję przewodnika PTTK w ruchu wycieczkowo-turystycznym.

W latach 90. przygotowała popularne „Spacery po Milanówku” – pierwszy staraniem TMM został wydany w 1995 r., kolejne w następnych latach. Formuła „Spacerów” doskonale spełnia rolę tras turystycznych i przyczyniła się do spopularyzowania Milanówka łącząc funkcję poznawczą i turystyczno-rekreacyjną.

W 2008 r. Helena Wesołowska otrzymała statuetkę Milanowskiego Liścia Dębu 2008 za szczególnie aktywną działalność na rzecz upowszechniania wiedzy o Milanówku i promocję turystyki.

Mieszkam w Milanówku od urodzenia. Rodzice pochodzący z kresów osiedli w tym mieście – ojciec w latach 20 –tych XX wieku, mama po II wojnie. Ojciec był pierwszym w odrodzonej Polsce szefem DEFA czyli policji chroniącej państwo (1922-1926). Po przewrocie majowym przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Milanówku. Należał do grupy społeczników, którzy w latach 30-tych przeprowadzili elektryfikację Milanówka – kierował Spółdzielnią „Sami sobie”.

Ukończyłam historię na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracowałam przez kilkanaście lat w szkołach w Warszawie, od 1986 r. podjęłam pracę w Zespole Szkół Nr 2 im. gen. Józefa Bema przy ul. Wójtowskiej w Milanówku. Kierowałam tą szkołą w latach 1998-2007, a po przejściu na emeryturę nadal jestem  z nią związana. Bardzo ważne są dla mnie problemy oświaty i kultury w naszym mieście. Chciałabym pomóc w organizowaniu współpracy różnych środowisk zainteresowanych rozwojem życia kulturalnego i wykorzystaniem możliwości, które daje Milanówkowi istnienie tu takich obiektów jak Zespół Turczynek czy willa Waleria.

Od wielu lat wnosi wielki wkład osobisty w prace badawcze dotyczące historii Milanówka i w promocji wiedzy o dorobku naszej miejscowości na terenie Warszawy.

W 1995 r. ukazała się pod jego redakcją i przy wkładzie autorskim najobszerniejsza praca na temat naszego miasta ,,Zarys dziejów Milanówka”. Praca ta zainspirowała Towarzystwo Miłośników Milanówka do podjęcia inicjatywy zorganizowania dwuletnich obchodów 100-lecia Letniska Milanówek, których plon zawarto w raporcie opublikowanym w książce ,,Milanówek – miejsce magiczne”.

Trzykrotnie, wspólnie z Muzeum Niepodległości i przy osobistym udziale dr. A. Stawarza zorganizowano w tej placówce ,,Dzień Milanówka”, poświęcony promocji naszych wydawnictw i naszym doświadczeniom na polu edukacji patriotycznej.
W 2008 r. współpracował przy organizacji konferencji poświęconej pozyskiwaniu dokumentów do historii małych ojczyzn; był też jednym z jej głównych prelegentów. Dorobek tej konferencji zaowocował m.in. w czasie prac autorskich i redakcyjnych nad najnowszym albumem ,,Milanówek w dokumencie i fotografii”.

Z jego inicjatywy i przy współpracy z dr Katarzyna Chrudzimską-Uherą odbędzie się w Muzeum Niepodległości w 2009 r. wystawa monograficzna poświęcona prof. Janowi Szczepkowskiemu oraz koncert chopinowski, nawiązujący do związków Milanówka z Chopinem. Również w 2009 r. odbędzie się wspólnie z TMM zaplanowany przegląd amatorskiej twórczości poetyckiej piewców małych ojczyzn.

Udzielał się również w działalności mającej na celu popularyzację wiedzy o naszym mieście i powiecie grodziskim, m.in. był jurorem konkursów wiedzy o powiecie organizowanych przez Zespół Szkół im. J. Bema, Towarzystwo Miłośników Milanówka i Starostwo Powiatu Grodziskiego. Jest redaktorem naczelnym czasopisma ,,Niepodległość i Pamięć:” – specjalistycznego pisma o profilu muzealno-historycznym, wydawanego od 1994 r. przez Muzeum Niepodległości w Warszawie i poświęconego polskiej tematyce niepodległościowej. Jest również autorem setek artykułów i prac naukowych dot. etnologii miast i obecnie jest prezesem Polskiego Towarzystwa Etnologii Miasta.

Jest autorem wielu publikacji naukowych poświęconych polskim ruchom niepodległościowym ostatnich 200 lat (powstania, tradycja patriotyczna, dorobek dwudziestolecia międzywojennego, II wojna światowa, opozycja w PRL), a także materiałom poświęconym muzealnictwu, recenzjom i omówieniom najnowszej literatury naukowej, ze szczególnym uwzględnieniem Mazowsza.