Poznaj Milanówek

Związana z Milanówkiem od 1956 r. To absolwentka Szkoły Podstawowej nr 2 i Liceum Ogólnokształcącego przy ul. Piasta 14 w Milanówku. Jest współzałożycielką Stowarzyszenia Pamięci Rodzinnej, którego od 2014 roku jest wiceprezesem.

Dzięki swojemu pedagogicznemu wykształceniu wie jak rozmawiać się z młodzieżą, stąd tak wielkie zainteresowanie udziałem w jej warsztatach i lekcjach muzealnych. Podczas wykładów rozpowszechnia wiedzę o życiu Michała Lasockiego, założycielu Letniska Milanówek, a także o milanowskich działaczach okresu okupacji.

„Ocalić od zapomnienia” to projekt zasługujący bez wątpienia na szczególne uznanie. Jej dom i ogród otwarty jest dla każdego kto chce poznać lokalną historię. Znajduje się w nim małe muzeum pamięci rodzinnej gdzie można podziwiać m.in. miniatury architektoniczne willi milanowskich i liczne pamiątki gromadzone od pokoleń.

Tworzy również tzw. Zakątki Pamięci Rodzinnej czyli wystawy poświęcone m. in. lokalnym bohaterom i ich rodzinom.

Należy podkreślić jej ogromne zaangażowanie w organizację tegorocznych obchodów 100-lecia Gminy Milanówek. Jest autorką kroniki dziejów szkoły na Piasta pt. „100 lat Gimnazjum i Liceum w Milanówku 1919-2019” oraz współautorką książki „100 lat Gminy Milanówek 1919-2019”, której premiera odbyła się w dniu wczorajszym. Ta publikacja jest wspaniałym posumowaniem naszej milanowskiej historii.

Warto podkreślić również fakt, że regularnie uczestniczy w wydarzeniach organizowanych w mieście, przede wszystkim patriotycznych, ale również kulturalnych takich jak Festiwal Otwarte Ogrody. Jest prekursorem wydarzeń upamiętniających rodzinę Lasockich.

Dba o pamięć i popularyzację historii lokalnej jako element pamięci narodowej.

Urodziła się 24 września 1927 r. w Warszawie. Jest absolwentką Milanowskiej Prywatnej Szkoły Powszechnej, a w okresie okupacji – Szkoły Handlowej, mieszczącej się w willi „Bożenka” i tajnego nauczania. Maturę zdała w 1946 r. w Liceum Ogólnokształcącym w Milanówku, następnie, w latach 1946-1951 studiowała prawo na Uniwersytecie Warszawskim.

W czasie wojny zaangażowana była w działalność konspiracyjną w „Szarych Szeregach” i Wojskowej Służbie Kobiet ZWZ-AK Ośrodek „Mielizna” Milanówek, Obwód „Bażant”,  pseudonim „Teresa”. Przydzielono ją do 52 plutonu AK porucznika Ryszarda Csaky, pseudonim „Raczyński”. Wykonywała zadania łączniczki, przewoziła rozkazy, meldunki i prasę podziemną do podległych ośrodków, często oddalonych wiele kilometrów. Trasę pokonywała na rowerze. Była zaangażowana w kolportaż prasy podziemnej wydawanej w Milanówku, między innymi „Kroniki Tygodniowej” oraz „Tu Mówi Londyn”. Pomagała również w aprowizacji szpitali powstańczych w Milanówku.

Awansowała do stopnia podporucznika. Została odznaczona: Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Partyzanckim, trzykrotnie Medalem Wojska, Odznaką „Akcji Burza”, Odznaką Weterana oraz innymi odznaczeniami.

Od ponad 90-ciu lat mieszka w rodzinnej willi „Halinówek”. W czasie okupacji niemieckiej dom ten dawał schronienie ludziom wysiedlonym, jak również był miejscem zakwaterowania żołnierzy AK, wyruszających na akcje dywersyjne. Odbywały się tu też spotkania i narady najwyższych Władz Polskiego Państwa Podziemnego. Prawie przez cały czas okupacji w willi „Halinówek” odbywały się tajne komplety na poziomie szkoły podstawowej i średniej oraz wykłady z zakresu prawa Konspiracyjnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich. Po powstaniu Warszawskim znaleźli tu schronienie wypędzeni ze stolicy. Willa „Halinówek” stała się również punktem etapowym dla Węgrów zamierzających nielegalnie wyjechać do ojczyzny.

Z chwilą powstania w 1991 r. Środowiska „Mielizna” Obwodu „Bażant” Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej była czynnie zaangażowana w tworzenie struktur Środowiska na terenie Milanówka. Przez 10 lat była wiceprzewodniczącą, a przez 1 rok przewodniczącą środowiska. Uczestniczyła w Sekcji Weryfikacyjnej oraz Sekcji Socjalno-Bytowej. Przeprowadzała wywiady środowiskowe, uczestniczyła w zebraniach Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Warszawie. Stale brała udział w poczcie sztandarowym razem z kpt. Janem Kubkiem.           

Helena Czyżewicz zapraszana była do szkół w Warszawie i w Milanówku na spotkania z młodzieżą, aby przybliżyć jej wydarzenia lat wojennych, uczyć patriotyzmu i prawdziwej historii.           

Po ciężkiej chorobie i operacji, w miarę sił, bierze udział w różnych uroczystościach na terenie Milanówka. W dniu 11.XI.2019r. uhonorowana została przez Burmistrza Miasta nagrodą „Milanowski Liść Dębu”.

Zobacz również:

Wspomnienie o dr n. med. Tadeuszu Boku, autor: Helena Czyżewicz

• Sąsiedzka Książka Kucharska Miast Ogrodów18.76 MB

Przez 30 lat pracował w Fabryce Narzędzi Chirurgicznych i Dentystycznych MIFAM S.A. Od 1992 roku pełnił funkcję Prezesa MIFAM S.A., zakład zatrudniał wówczas 600 osób. Mieszka w Milanówku ponad 25 lat.

Wyprowadził zakład z opresji i długów okresu transformacji ustrojowej. Włącza się od lat we wszystkie imprezy miejskie, w tym imprezy charytatywne. Udostępnił swoje pomieszczenia na kontynuowanie działalności prowadzonej przez Gminę Poradni Rehabilitacyjnej dla Mieszkańców Milanówka. Od lat wspomaga finansowo Miejski Klub Sportowy MILAN.

W 2003 roku został uhonorowany statuetką Milanowskiego Liścia Dębu za szczególnie aktywną działalność na rzecz miasta, m.in. za hojne wspieranie wszelkich imprez charytatywnych prowadzonych od wielu lat na terenie Milanówka.

Prowadzi firmę Urządzanie i Utrzymywanie Zieleńców, Chirurgia Drzew – od 16 lat, w tym od 10 lat działa w Milanówku. Firma zatrudnia 16 osób.

Mieszkając w Milanówku od kilku lat, dał się poznać jako osoba aktywnie działająca na rzecz naszego miasta.

W 2003 roku został uhonorowany statuetką Milanowskiego Liścia Dębu za aktywne i hojne włączanie się we wszystkie akcje charytatywne prowadzone od wielu lat na terenie Milanówka.

Przejął będące w stanie upadłości państwowe Zakłady Jedwabiu Naturalnego i od 1997 roku prowadzi firmę pod nazwą „Jedwab Polski” spółka z o.o. w ww. zakładzie pracuje obecnie 56 osób.

Mieszka w Milanówku od kilku lat. Kontynuuje historię i tradycję milanowskiego jedwabiu. Włącza się jako sponsor, od początku, we wszystkie imprezy miejskie, w tym imprezy charytatywne.

Udostępnił swoje zasoby dla Społecznego Gimnazjum oraz dla Sklepiku Charytatywnego, prowadzonego przez Sekcję Charytatywną od 11 lat.

W 2003 roku został uhonorowany statuetką Milanowskiego Liścia Dębu za szczególnie aktywne włączanie się w akcje charytatywne od wielu lat prowadzone na terenie Milanówka.

Wybitny aktor, satyryk, reżyser teatralny i telewizyjny.

Po studiach w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, występował jako aktor w wielu teatrach warszawskich, m.in. we Współczesnym „ Ateneum” a ostatnio w Teatrze Rozmaitości. W swoim dorobku ma wiele ról teatralnych, telewizyjnych i filmowych. W teatrze Telewizji zagrał rolę tytułową w „Panu Tadeuszu” w reż. A. Hanuszkiewicza, w serialach telewizyjnych występował m.in. w „Kolumbach” w reż. J. Morgensterna i „Lalce” w reż. R. Bera i J. Rybkowskiego, role filmowe, m.in. w takich filmach jak „Marysia i Napoleon”., „Małżeństwo z rozsądku”, „Westerplatte”, „Przekładaniec”, „Bolesław Śmiały”, „Skradziona Kolekcja” „Baryton”, „Piłkarski Poker”, „Panny i Wdowy”. Jest współtwórcą popularnych programów kabaretowo-satyrycznych – Gallux-schow, 60 minut na godzinę, Studio Gamma i Polskie Zoo.

Reżyserował w wielu teatrach polskich, m.in. „Śluby Panieńskie”, „Parady”, „Skiz” – w Teatrze Polskim w Szczecinie, „Miłość pod Padwą”, „Polowanie na Lisa” – w Teatrze Kwadrat w Warszawie. Reżyser i wykonawca programów estradowych. Występował w kabaretach „U Lopka”, „Pod Egidą”, „Tu 60-tka” i „Kaczuch Show”. Laureat wielu nagród, m.in. telewizyjnego „Wiktora” dla osobowości telewizyjnej. W Milanówku wielokrotnie występował w kabaretonie milanowskim Pawła Dłużewskiego i Twórczym Milanówku. W ramach obchodów 100-lecia Letniska zaprezentował w Teatrze Letnim wystawę „Człowiek o stu obliczach”, wcielając się (na zdjęciach inscenizowanych wspólnie z fotografikiem) w najróżniejsze postaci świata kultury i polityki.

Przy każdej okazji podkreśla swoją satysfakcję z zamieszkiwania na stałe w Milanówku. Na pytanie dziennikarza „Życia Warszawy” przeprowadzającego sondę wśród ludzi z pierwszych stron gazet – Gdzie spędzić wakacje w Warszawie? – odpowiedział: Wakacje w Warszawie najprzyjemniej spędza się w Milanówku!

W 2004 roku został uhonorowany statuetką Milanowskiego Liścia Dębu za wkład w upowszechnianie kultury i promocję Milanówka.

Wybitny polski bas, solista Opery Paryskiej, Teatro alla Scala  i Opery Rzymskiej.

Debiutował partią Skołuby w „Strasznym Dworze” Moniuszki.

W 1983 roku związał się z łódzkim Teatrem Wielkim. O bardzo wysokiej pozycji artysty świadczą liczne sukcesy zagraniczne na najlepszych scenach operowych świata. Wykonywał i wykonuje wielkie partie basowe w „Mefistofelesie” Boita, „Eugeniuszu Onieginie”, Damie Pikowej” Czajkowskiego, „Madame Butterfly” Pucciniego, „Łucji z Lammermooru” Dionizettiego, „Żydówce” Halevy’ego, „Walkirii” Wagnera , „Don Carlosie” , „Requiem”, „Luizie Miller”, „Aidzie”, Nabuccu” , Otellu”  Verdiego, „Carskiej Narzeczonej” Rimskiego-Korsakowa, „Weselu Figara” Mozarta, „Borysie Godunowie” Musorsgskiego, „Weselu” Strawińskiego i „Polskim Requiem” Pendereckiego. W Polsce śpiewa na scenach Teatru Wielkiego w Warszawie i Opery Śląskiej w Bytomiu.

Jest laureatem wielu nagród, otrzymał m.in. II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Operowym im. A. Didura, Złoty Medal i nagrodę Roncorogniego w konkursie Voci Verdiane w Busseto, Grand Prix i nagrodę publiczności XXI Festiwalu Moniuszkowskiego w Kudowie Zdroju oraz II nagrodę w konkursie operowym w Barcelonie.Wiele nagrywał dla radia i telewizji w Europie i Ameryce. Wśród nagrań filmowych wyróżnia się jego rola Warłama w filmie Andrzeja Żuławskiego „Borys Godunow”.

W Milanówku, w październiku 2000 r. uświetnił uroczystość zamknięcia obchodów 100-lecia Letniska koncertem w Teatrze Letnim. Jesienią 2003 r. zorganizował w Teatrze Letnim MOK koncert dla uczczenia pamięci wielkiego, światowej sławy, ale zapomnianego tenora z Milanówku Stanisława Gruszczyńskiego.W wolnych chwilach zajmuje się własnym ogrodem. W domu wykonuje wiele drobnych prac budowlanych.

W 2004 roku został uhonorowany statuetką Milanowskiego Liścia Dębu za wkład w upowszechnianie kultury i promocję Milanówka.

Satyryk, artysta kabaretowy, przedsiębiorca, kolarz.

Rozpoczynał karierę artystyczną w studenckim kabarecie „Pod Psem” na warszawskiej AWF w latach 1976-1980. W 1981 r. rozpoczął występy w zawodowym kabarecie w kawiarni „Nowy Świat” i w hotelu „Victoria”. Występował wśród takich znakomitości jak Jonasz Kofta, Jan Tadeusz Stanisławski, Tadeusz Drozda, Stefan Friedman, Janusz Rewiński, Janusz Gajos, Jan Kobuszewski, Jan Kociniak, Edward Dziewoński. Póżniej stan wojenny wymazał słowo kabaret na 2 lata.

W 1985 r. w czasie wakacji powstał program telewizyjny „Skauci piwni”, żywe studyjno-plenerowe widowisko. Występował tam obok Janusza Rewińskiego, Krzysztofa Jaroszyńskiego, Krzysztofa Piaseckiego i Kabaretu Elita. Od 1988 r. zaczął występować w kabarecie Jana Pietrzaka „Pod Egidą” i kabaretonach opolskich. Wspólnie z Janem Pietrzakiem rozśmieszali publiczność w kraju i polonijną w Europie Ameryce i Australii. Obecnie występuje w kabarecie „Pod Egidą”, w hotelu „Radisson”, gdzie prezentuje własne monologi w programach „Na stojaka”, w telewizji HBO oraz pisze felietony do tygodnika „Wprost”.

W Milanówku zasłynął jako inicjator i zarazem organizator kabaretonu milanowskiego, w którym występuje z plejadą najznakomitszych polskich twórców. Ponadto kilkakrotnie występował w edycjach „Twórczego Milanówka”, w ramach Dni Milanówka i sponsorował wiele imprez kulturalnych na terenie Miasta. Wszystkie te imprezy organizuje społecznie, a dochód przeznacza na dofinansowanie placówek oświatowych i opiekuńczych w mieście. Nic więc dziwnego, że TPD przyznało mu tytuł „Przyjaciela dzieci ulicy”.

W 2004 roku został uhonorowany statuetką Milanowskiego Liścia Dębu za wkład w upowszechnianie kultury i promocję Milanówka.

Od 18 lat z powodzeniem prowadzi Bibliotekę Parafialną im. ks. Jerzego Modzelewskiego w Milanówku, ciesząc się szacunkiem i uznaniem czytelników, którym nie szczędzi czasu, doradzając wybór właściwej lektury, a młodzieży pomagając w podejmowaniu trudnych niekiedy decyzji życiowych.

Biblioteka należy do kategorii „żywych organizmów”, co przejawia się w fakcie, że permanentnie korzysta z niej blisko 600 czytelników, ma bardzo bogaty księgozbiór (blisko 18 tys. woluminów), który poza literaturą religijną, zawiera klasykę polską i zagraniczną, co jest bez wątpienia zasługą p. Marii Płóciennikowej i grupy jej stałych współpracowników – m.in. studentów Uniwersytetu Kardynała Wyszyńskiego i Uniwersytetu Warszawskiego. Ci młodzi ludzie opracowali dla potrzeb naszej biblioteki komputerowy program katalogowania zbiorów, do którego systematycznie wprowadzane są nowe zapisy.

Że nie jest to tylko działalność o wymiarze lokalnym świadczy fakt, że władze Wydziału Bibliotekoznawstwa UW co roku kierują do tej biblioteki parafialnej swoich studentów na praktyki wakacyjne, które odbywają pod kierunkiem p. Płóciennikowej.

Wielokrotnie brała udział w zbiórkach wartościowych publikacji książkowych, które są zbędne w domowych biblioteczkach, a mogą służyć lokalnej społeczności. W wyniku tych akcji przekazano znaczną liczbę duplikatów dzieł klasyki polskiej do bibliotek parafialnych za wschodnią granicą (m.in na Białoru. do tamtejszych bibliotek przy polskich parafiach).

Pani Maria Płóciennikowa w 2005 roku została uhonorowana statuetką Milanowskiego Liścia Dębu za ogromny wkład w działalność społeczną na terenie miasta.